स्थानीय सरोकार । विराटनगरस्थित नोबेल मेडिकल कलेजमा
इन्टर्न डाक्टरको निधनले चिकित्सा क्षेत्र, शैक्षिक संस्था र
समग्र समाजलाई गहिरो शोकमा डुबाएको छ। भविष्यका आशा बोकेका एक युवा चिकित्सकको
यसरी अकालमा ज्यान जानु केवल व्यक्तिगत क्षति मात्र होइन, प्रणालीगत
कमजोरीमाथि गम्भीर प्रश्न उठाउने घटना हो।
चिकित्सा शिक्षा आफैंमा अत्यन्तै दबाबयुक्त र चुनौतीपूर्ण
क्षेत्र हो। इन्टर्न डाक्टरहरू लामो समयको अध्ययनपछि व्यावहारिक अभ्यासमा
होमिन्छन्, जहाँ उनीहरू शारीरिक थकान, मानसिक दबाब, लामो
ड्युटी समय र सीमित सुविधा बीच काम गर्न बाध्य हुन्छन्। यस्ता अवस्थामा शैक्षिक
संस्था र अस्पताल प्रशासनको दायित्व झन् बढ्छ—सुरक्षित कार्य वातावरण, मानसिक
स्वास्थ्य सहयोग र विद्यार्थी–मैत्री व्यवस्थापन सुनिश्चित गर्न।
उक्त घटनाको वास्तविक कारणबारे आधिकारिक अनुसन्धान आवश्यक
छ। दुर्घटनात्मक हो वा अन्य कुनै कारण जोडिएको छ भन्ने विषय स्पष्ट नहुँदासम्म
अड्कलबाजी गर्नु उचित हुँदैन। तर, यस्ता घटना दोहोरिन नदिन
पूर्वाधारको सुरक्षा, भवनको मापदण्ड, निगरानी
व्यवस्था तथा आपतकालीन प्रतिक्रिया प्रणालीको गम्भीर समीक्षा भने अनिवार्य छ।
यससँगै, मेडिकल कलेजहरूमा अध्ययनरत
विद्यार्थी र इन्टर्नहरूको मानसिक स्वास्थ्यलाई औपचारिक प्राथमिकतामा राखिनुपर्छ।
परामर्श सेवा, गोप्य सहयोग प्रणाली, उचित कार्य–घण्टा
र सम्मानजनक व्यवहार संस्थागत संस्कृतिको हिस्सा बन्न आवश्यक छ। डाक्टर बन्ने
यात्रामा रहेका युवाहरूलाई असह्य दबाबमा धकेल्ने प्रणाली अन्ततः समाजकै लागि घातक
बन्न सक्छ।
यस दुःखद घटनाले सम्बन्धित निकाय, मेडिकल
कलेज प्रशासन र नीति निर्माताहरूलाई आत्मसमीक्षा गर्न बाध्य बनाएको छ। एक
जिम्मेवार राज्य र संवेदनशील शैक्षिक प्रणालीले यस्ता घटनाबाट पाठ सिक्दै सुधारका
ठोस कदम चाल्नैपर्छ। दिवंगत इन्टर्न डाक्टरप्रति हार्दिक श्रद्धाञ्जली अर्पण गर्दै, यस्ता
पीडादायी घटना भविष्यमा नदोहरिउन् भन्ने प्रतिबद्धता आजको सबैभन्दा ठूलो आवश्यकता
हो।
